Bursa’da her yaz mevsiminin sonu aynı zamanda incir sezonunun başlangıcıdır. O öve öve bitiremediğimiz Bursa Siyahımız dalından toplanıp raflarda yerini alır. Ama önemli bir bölümü ise ülkenin sınırlarını aşıp dünyanın dört bir noktasına yayılır.
Son birkaç yıldır ise medyada değişmeyen bir döngüsü var siyah incirin.
Önce hasat başladı haberi yapılır, ardından çiftçi ürünü ağaçta bıraktı diye duyurulur. Sonra belediyeler göstermelik destek olur ama finalde coğrafi işaretli Bursa Siyah İnciri gübre olur.
Bu sene de hasat haberi yapıldı. Ben de size 2. konuyu birileri anlatmadan uyarmaya geldim.
Bu yıl 200 TL/KG fiyat gören ihracatlık kalitedeki Bursa Siyah İncirini dün üretici 80 TL/KG olarak sattı. 130 TL/KG fiyat gören iç piyasaya satılacak olgun incirin ise fiyatı 60 TL/KG’a indi.
Muhtemelen bu rakamlar bugün biraz daha aşağıya inmiş olacak.
Çünkü senelerdir olduğu gibi ‘Bursa Siyah İnciri’nin net bir fiyatı yok. Fiyatı belirleyebilecek bir üst kuruluşu da yok.
Ürünü depolayıp, katma değer katıp farklı dönemlerde piyasaya sunulmasına olanak tanıyacak vizyoner yatırımlar da yok.
Hal böyle olunca, üretilen ürünün daldan indikten sonraki, yolculuğu ve rafta kalma süresi sınırlı. Soğuk hava deposundaki ürün talebi karşılıyor ve fazla ürün varsa fiyatı çek dibe, depo boşalınca yükselt. Tüm sistem 5-6 firmanın elinde.
Şimdi bu rakamları görünce sıradan bir vatandaş ne güzel ucuzlasın işte. Ucuzlasın da ucuza incir yiyelim demek isteyecek. Ama kazın ayağı öyle değil.
Bu ürünün yetiştirme maliyeti ile ciddi bir toplama maliyeti var. Sıcak gördüğü zaman yumuşadığından havanın daha serin olduğu sabahın ilk ışıkları ile başlayan hasat süresi öğleye kadar.
Ve bu işin yevmiyesi de bu yıl günlük 1500 TL.
Bugün bir işçi topladığı 18,75 KG ihracatlık ya da 25 KG olgun incir ile kendi yevmiyesini karşılıyor.
Ama yine de bugün hala üretici ürününü toplayıp ekonomiye kazandırıyor. Ama bu hızla giderse fiyatlar bu hafta içinde 50 TL bandının altına inecek ve o zaman hep birlikte incir üreticisi mahsulü tarlada bıraktı haberlerini duyacağız.
Bir süre sonra şirket depolarında yer açılacak ve fiyatlar yeniden yükselecek.
Pazarda fiyat düşmeyecek ama. Üreticinin 50 TL’ye sattığı olgun incir rafta en az 100 TL olacak. Yani bir yıl emek edip üretmek ile A noktasından B noktasına sevk etmek için aynı marj kullanılacak. Bu hiç değişmedi ve değişmeyecek.
Değişmesi için ben size bir öneri sunayım,
Lokasyon bazlı kooperatifleşme ve ardından bir birlik kurularak çatı kuruluş oluşturulmalı. Fiyat regülasyonunu sağlanmak adına adına da soğuk hava deposu, dondurarak kurutma gibi yatırımlar ile ürüne pozitif değer katıldığı gibi yılın her döneminde satılabilmesi sağlanmalı.
Tıpkı zeytin gibi bize verilen bu nadide ürünün pazarlamasını özel şirketler değil üreticinin kendisi yapmalı...
Yorumlar
Kalan Karakter: