Zorlayıcı değil mi?

Ülkemizi ve milletimizi derinden yaralayan, yüreğini acıtan felaketin yaralarını bir nebze de olsa sarmak için hep birlikte el ele verdik...

Elbette ki kaybettiğimiz canlarımızın, sevdiklerimizin yerini ne yapsak ne etsek de hiçbir şekilde dolduramayız...

Onları unutamayız...

***

Hani dedik ya!

“Yara sarmak!” diye...

Daha yeşil bir dünya için, bir iz bırakabilmek için...

Türkiye tek yürek oldu...

Ve...

Depremzedelerimiz için art arda rekor bağışlar yapıldı...

(Yazımı yazarken rakam 115 milyarın üzerindeydi)

Yavrularımız kumbaralarında biriktirdiği paraları depremzedelere gönderirken...

Herkes ekonomik gücü oranında kimi birkaç aylık maaşını, kimileri de bazı mülklerini bağışlarken...

Hayırsever iş insanları da ciddi paralar vererek katkıda bulundular...

Öncelikle destek sunan herkese binlerce teşekkür...

Biz böyle bir milletiz işte!

Kara günlerimizde her ne olursa olsun hemen kenetleniriz birbirimize...

Ne mutlu Türk’üm diyene!

***

Malumunuz, gönüllü bağışlar nakdi ve ayni şekillerde yapılabilir...

Kişinin bütçesine göre de değişebilir...

Ama gönüllü bağışlar, hiçbir zaman “tarife” belirler gibi baskı yapılarak zorunluluk haline getirilmeli...

Ha bu arada bağış yapmak istemeyenler de yargılanmamalı ayrıca...

Yani zorlayıcı olmamalı!

Adı üstünde gönüllü yardım bu...

Kişi kendi özgür iradesiyle ne kadar yapacağını ne yapacağını belirlemeli...

***

Evet, gelelim konumuza...

Adı bende saklı ilimiz merkezindeki bir hastanede görev yapan bir akademisyen, mesaj atmış klinikte görev yapan hocalara, uzman doktorlara asistan hekimlere ve teknisyenlere...

Mesaj şöyle:

Şimdi...

Hocamızın iyi niyetinden elbette kuşkumuz yok...

Ancak bir hizmet sunumunda tarife belirler gibi miktarların “zorunluymuş” gibi orada ünvanlara göre rakamların belirtilmesini doğru bulmadım.

Rakam belirtmemesi daha iyi olurdu sanki...

Çünkü bu uygulama bazı sağlıkçılar tarafından hoş bulunmadı hatta tepki gösterenler bile oldu...

Biz yardımsever, misafirperver bir milletiz...

Yazdıklarıyla da çelişkiye düşüyor zaten...

Reklamize olmadan yapılması makbulmüş ama hem törenle yerel medyaya duyuracaklarmış hem de hastanelerinin sitelerinde yayınlayacaklarmış...

Belki daha fazla gönüllü kişi bağış yapacak, belki de aralarında belirlenen rakamı karşılayamayacak olanlar var...

Limit belirlemek doğru değil...

Madem böyle bir düşünceniz var “Arkadaşlar depremzedelerimize katkı sunmak istiyoruz. Destek vermek isteyen gönüllü arkadaşlarımız kapalı zarf içinde istedikleri kadar bağışlarını yapabilirler...” denilemez miydi acaba?

Bu şekilde duyuru yapılamaz mıydı?

Vereceği rakamı kişi kendisi belirleyemez miydi?

Yok hocalar 2 bin 500, yok uzmanlar bin 500, asistanlar bin, teknisyenler 500 TL falan...

“Bunlar abartılacak rakamlar değil!” de denebilir ama kime göre, neye göre...

Neyse...

Müdür Bey’in haberi de varmış zaten...