6 yıl aradan sonra gittiğim Kıbrıs gezimden notlar (1)

Hayat yaptığımız seçimlerden ya da vazgeçtiklerimizden ibaret.

Bazen bir kapıyı kapatıyoruz, nelerden vazgeçiyoruz o anda bilmiyoruz.

İyi bir seçim mi yaptık yoksa tökezledik mi zaman içerisinde öğreniyoruz.

Altı sene önce Kıbrıs’taki AVM’de yönetim kadrosunda çalışmaya başladım.

Evimi tuttum, yerleştim.

15 gün sonunda annem Türkiye’ye geri dönecekti.

Ben de Kıbrıs’ta, yeni bir düzenle yoluma devam edecektim ki İstanbul’dan bir telefon geldi.

Ümraniye’deki AVM pazarlama müdürü olarak çağırınca depozito, ev, eşyalar vs bir anda her şeyi bırakarak geri döndüm.

Nerede yaşamak istersin sorusuna hep İstanbul cevabını veririm.

Yıllardır bu değişmedi.

Tarihi mekanları, eğlencesi, müzeleri, denizi, boğazı derken yaşaması zor olsa da insanları her zaman canlı tutan bir şehir İstanbul.

Kendinizle bile her gün yarış halinde olmak zorunda kaldığınız bir yer İstanbul.

Bir dakikanız, bir saniyeniz boş geçemez.

Bir an saldınız mı kendinizi ringdeki gibi yumruğu yersiniz.

En çok da bu yönünü seviyorum İstanbul’un.

Kıbrıs’a dönersek 6 yıl sonra tatile gidince, kalsaydım neler olurdu diye düşündüm.

Geçen altı yılda çok göç almış.

Dünya’nın yer yerinden üniversite için gelen öğrencilere, Türkiye’den çalışmak için giden vatandaşlar da eklenmiş.

Mersin’den 27 yıl önce Girne’ye yerleşen otel personeli de var, restaurantta aşçı olarak çalışmaya başlayan Bursa’nın Yıldırım ilçesinden giden genç de.

İnegöl’den çıkıp Casino’da çalışanlardan tutun da, emekliliğini Trabzon’da değil de Kıbrıs’ta geçiren amcaya kadar vatandaşlarımız orada.

Kıbrıs’ın yerli halkı hep candan, içten, samimi. Sinirleri alınmış gibi rahatlar.

Göçlerin çoğalmasına onlar da şaşkın.

Covidin etkisiyle araba sayısı artmış. Bir hane de 4 kişi varsa, herkes araba sahibi.

Bu da trafiğin yoğunlaşmasına sebep olmuş.

Bir yerden bir yere gitmek saatler sürüyor.

Şehirler arası minibüslerde, yolculuğunuz bittiği zaman paranızı ödüyorsunuz.

Türkiye’deki gibi araca biner binmez para ödemek yok.

Eskiden 17.00, 18.00 gibi esnaf kepenklerini kapatırken şimdi 19.00’a, 20.00’ye kadar açık mekanlar var.

Türkiye’ye benzemeye başladık, saatler uzadı diyor yerli halk.

Emekli maaşı ile geçinmek zor deyip Mercedes araba alabiliyorlar.

Türkiye’de emekli olup, çalışmaya devam edenlerin alamayacağı bir araba Mercedes.

Asgari ücret net 15 bin 750 TL.

Dopdolu geçen beş gün sonunda ilk izlenimlerim bunlar.

Tarihi mekanlara, Kozahan’a benzeyen Büyük Han’a çarşamba günkü yazımda değineceğim.

Tatil için siz de Kıbrıs’ı şimdiden düşünmeye başlayın.