Oltanın ucundan kaçırdık..

Güzel bir Pazar günü Mersin’in şirin İlçesi Silifke’nin takımı olan Silifke Belediyespor ile puan mücadelesi yaptık ve puanları paylaştık..

Silifke’nin stad şartları iyi olmasa da zemini güzeldi..

Dostça, centilmence, kora kor bir müsabaka seyrettiğimizi söylemek mümkün..

Rakibin hocası, Bursaspor için bayağı kafa yormuş ve durdurmanın yollarını takımına ezberletmiş..

Hatlar arasında boşluk bırakmadan blok halinde takım savunmasını yaparlarken, özellikle bizim solumuzdan etkili geldiler..

Muhammet isimli kanat forvetleri bu bölgeyi hatırı sayılır şekilde zorladı..

Maçın başlarında bu bölge kaynaklı iki net pozisyon buldular!

Bereket, Anıl gibi bir kalecimiz var..

Daha sonra oyunu dengeleyip, bariz gol pozisyonlarını kaçıran taraf biz olduk!

Oyunun genel olarak cereyan ettiği ikinci bölge oyununu her iki takım da zorladı..

Orada amansız bir baskıyı her iki takımda uyguladı.

Ancak Bursaspor savunma merkezini de öne biraz daha fazla çıkarınca, rakip boş alanları kolay buldu, değerlendiremedi..

Oysa, onlar da, bırakın savunma merkezini, savunma dörtlüsünü yerlerinden oynatmadılar!

Bizim verdiğimiz alan boşluklarını onlar verseydi, gol ve golleri bulmamız hiç zor olmazdı..

Buna rağmen, maçı koparacak gol pozisyonlarını bulmadık değiliz..

Oltanın ucuna tıklayıp, yemi kapan balık gibi, oltanın ucundan kaçırdık 3 puanı!

Geçen haftaki K.Maraşspor maçının aynı kadrosuyla sahaya çıktık.

Beklentileri üst seviye olan Bursasporlu futbol severleri tatmin etmeyen bir oyun oynadığımız söylenebilir..

Ama, rakibin de tam bir haftadır Bursaspor ile yatıp, Bursaspor ile kalktığını unutmayalım..

“Biri bizi durdursun” sloganlı pankartımızı yastık altı yapıp, onunla motivasyon sağlamışlar..

Bu arada, belki güzel bir slogan ama bunları pek dillendirmesek iyi olur diye düşünüyorum..

Rakiplere malzeme sunmanın, motivasyon kaynağı yaratmanın manası yok!

Şımarmadan, efendice, olgunca, şampiyon armanın ağırlığını ve sorumluluğunu bilerek yürümek önem arzediyor..

Pazar günü Silifke’den 3 puanla dönmek mümkündü..

Oyuncularımız iyi niyetli ve mücadeleciydi..

Ancak vitesi bir türlü yükseltemedik..

Oyunu domine edebilseydik belki.. 

Ama dirençle karşılaştık..

İkinci yarının, ilk diliminde çabuk oynayıp, iyi paslarla adam eksilterek gol pozisyonları yarattık. 

Ancak topu fileler ile buluşturmak nasip olmadı bir türlü..

Rakibin bayağı yorulduğu oyunun son çeyreğinde, takımımızın en önemli iki orta saha oyuncuları olan Yiğit Ali ve Furkan’ın ard arda oyundan alınmaları takımın ahengini bozdu..

Oyun yapıcı, oyunu dizayn edici bu oyuncuların sahayı terk etmeleri, yorulan rakibe karşı ilaç gibi geldi diyebiliriz..

Çünkü, bu müsabakada, sonradan giren oyunculardan verim alamadık bu defa..

Tam rakibin gardının düştüğü sıralarda, bizim de yaratıcı hamleler koyacak oyuncu tercihimiz olabilseydi, belki de 3 puan keyfini yaşıyor olabilirdik!

Karşıyaka’nın uzatma zamanlarında attığı gol onları liderliğe taşımış olabilir..

Lakin, liderlik gelir, gider. Hiç sorun değil .

Durumun bu tarafına takılmak doğru değil..

Çünkü bünyeyi yorar ve ağırlık yapar..

Klasik tabirle önümüze bakıp, daha çok çalışıp, daha çok isteyeceğiz..

Bu klasman ve bu grubun şakaya gelir tarafı yok..

O zaman ;

Gol yemeden, ama gol atarak devamm..